معرفی لوازم خانگی بوش
تاریخچه
بوش در سال ۱۸۸۶ توسط رابرت بوش در اشتوتگارت آلمان تأسیس شد. تا سال ۱۸۹۱ تعداد همکارانش در کارگاه وی به ۱۵ نفر رسید. اما در همان سال تمام سرمایه بوش به پایان رسید. او سعی کرد با قرض کردن پول از مادرش، دریافت وام بیشتر از بانک شرکتش را نجات دهد. اما تا سال ۱۸۹۲ به مرز ورشکستگی رسید.
شکستهای بوش
در ۱۰ سال ابتدایی ایجاد شرکت، رابرت بوش دچار مشکلات متعددی بود. اگر وی از پس این مشکلات در آن زمان برنمیآمد اکنون شرکت بوش وجود نداشت. در مقابل چنین مشکلات او هیچگاه خود را نباخت. خوشبینی و تشنگی به علم و دانش در نهایت باعث موفقیت وی شد. او خیال پرداز نبود. زمانی که در سال ۱۹۰۰ تصمیم گرفت کارخانه خود را تأسیس کند قصد داشت ۲۰۰ نفر در کارخانه اش کار کند. در ابتدا کار ۳۰ نفر را به کار گرفت. چنین کاری را بر اساس این باور شروع کرد که میتواند قسمتی از ساختمان جدید را اجاره دهد. به هر حال او به خوبی میدانست که به تنهایی نمیتواند کل ۱۰۰ نفر ظرفیت کارخانه خود را پر کند.
با آنکه دید خوبی نسبت به آینده داشت و برنامه مناسبی چیده بود اما وی دربارهٔ این موضوع کاملاً اشتباه کرده بود. تا پایان سال ۱۹۰۸ میلادی رابرت بوش موفق شد ۵ ساختمان به همان اندازه را پر کند و کارکنان شرکتش به هزار نفر رسید.
برنامهریزی دقیق رابرت
دلیل موفقیتهای پی در پی رابرت بوش برنامهریزیهای دقیق و حساب شده وی بود. پس از برگشت رابرت از سفرش به ایالات متحده آمریکا و بریتانیا کبیر در سال ۱۸۸۶ او میدانست که باید به سرعت شرکتش را تأسیس کند تا پیش از ازدواج با نامزدش، آنا کایسر، بتواند کارش را آغاز کند. با چنین تصمیم وی سریع به دنبال کارگاه، مکان مناسب، کارگر، مکانیک گشت تا بتواند کار خود را آغاز کند. در همین حال او مجبور شد کارش را ۴ روز به تعویق بیاندازد. با وجود آنکه او آماده بود کار خود را در ۱۱ نوامبر، ۱۸۸۶ آغاز کند، تا ۱۵ نوامبر مسئولین، اجازه تأسیس را به وی ندادند.
پیش از گشودن کارگاهش، رابرت بوش، با در دست داشتن یک نامه پیشنهاد، در سن ۲۳ سالگی به ایالات متحده سفر کرد که چنین امری برای یک اروپایی در آن سن و سال بسیار شگفتآور بود. در ایالات متحده وی به عنوان مکانیک نزد ادیسون و برگمن کار کرد که باعث شد ایدههای بسیاری به او بدهد که با این ایدهها به کشور خود بازگشت. در آن زمان مهندسی برق در ایالات متحده نسبت به اروپا پیشرفت بیشتری داشت؛ فناوریهای برقی از جمله نورافکنی، سیستم زنگ، نصب تلفن، در ایالات متحده بیشتر رواج داشت. با چنین ایدههایی رابرت تصمیم گرفت چنین فناوریها را به اروپا نیز وارد کند و آینده خود را با چنین فناوریهای ایجاد کند. با آنکه او یک مکانیک دقیق بود، آینده خود را در مهندسی برق میدید.
ادامه روند
در آن دوره برقرسانی به اشتوتگارت، که بوش قرار داشت، سرعت آهستهای داشت. با مذاکرات بین مسئولین مربوط اولین خطوط برقرسانی در سال ۱۸۹۵(میلادی) ایجاد شد. پیش از آن تمام ابزار و وسائل برقی به یک سیستم داخلی تولید برق وابسته بودند. به همین علت شروع مهندسی برق بوش با تأخیر مواجه شد. رابرت مجبور بود تا ورود برق به شهر، یکی یکی کارهای کوچک را بر عهده بگیرد و هرآنچه را که مشتریهایش درخواست کند برآورد کند. زمانی که برق وارد شرکت او شد، رشد شدید شرکتش آغاز شد. با ورود برق هر خانمان و شرکتی که نیاز به برق داشت باید قرارداد دائمی با تأمینکننده برق میبستند که در نهایت نیاز به نگهداری لوازم برقی نیز مورد نیاز شد.